Ачу чыккан чакта ничек тынычланырга?

Ачуны басу өчен динебездәге киңәш-нәсыйхәтләр

▪ Ачуны “кабартып” кеше арасын бозу – шайтанның яраткан эше булуын онытмагыз. Шуңа күрә ачу килә башлаган вакытта “әгузү билләһи минәшшәйтанирраҗим”, ягъни “Сыенам Аллаһка ләгънәт кылынган шайтаннан” дип әйтергә кирәк (“Әл-Әграф” сүрәсе, 200 аять).

▪ Аллаһны зикер итү, мәсәлән, кәлимәне (“Ләә иләәһә иллә Аллаһ”) берничә тапкыр кабатлау яки Аллаһның гүзәл исемнәрен кат-кат әйтү ачуны басарга ярдәм итә.

▪ Хәдистә аңлатылганча, ачуы килгән кеше басып торса – утырсын; тынычланмаса – ятсын; алай да тынычлана алмаса – тәһарәт алсын. Пәйгамбәребез Мөхәммәд гәләйһиссәләм билгеләп үткәнчә, “ачу ул – ут, ә су утны сүндерә”.

▪ Икенче бер хәдистә: “Әгәр берәрегезнең ачуы килсә, дәшмәсен”, – дип әйтелә. Ни өчен? Чөнки ачу килгән вакытта әйтелгән беренче сүз белән шайтан низаг учагын кабызып җибәрә, моңа юл куймас өчен әлегә дәшми калу хәерле. Ә әйтәсе килгән сүзеңне соңрак, тынычлангач җиткерергә була.

▪ Ачуны баса алуның фазыйләтләрен искә төшерегез. Әйтик, хәдисләрдә бу хакта шундый мәгълүмат китерелә:

“Башкаларны беләге белән җиңә алган кеше түгел, ә ачу чыккан вакытта үзен тыя алган кеше көчле”.

“Ачу ул – ут. Үз ачуын баса алган кеше шул утны сүндерер. Ачуына ирек биргән кеше исә шул утта янып бетәр”.

“Кешенең ике олы дошманы ул – ачу һәм шәһвәт (похоть, страсть). Шушы ике дошманын җиңә алган кешенең дәрәҗәсе үсәр һәм ул рухи камиллеккә ирешер”.

“Ачу килгән вакытта шул ачуына тәңгәл килгәнчә гамәл кылу мөмкинлегенә ия була торып та үзен тыеп кала алган кешене Аллаһы Тәгалә Кыямәт көнендә барлык мәхлуклары алдында чакырып алып, аңа хур кызларыннан үзенә ошаганны сайлап алырга рөхсәт итәр”.

Ш.К.