Лениногорскилылар, сезгә песиләргә еш юлыгасызмы?

Ак. Уңыш көтә. Моңа кадәр куркып йөргән эш-хыялыңны тормышка ашыра башла. Күптәнге танышың хисләрен аңлатырга мөмкин.

Кара. Юлың уңар. Шушы көннәрдә бер хәбәр ишетерсең. Аны кешегә сөйли күрмә, начар сүз булып үзеңә әйләнеп кайтыр.

Җирән. Яңа танышуга. Яхшы дуска әйләнүе, ике арада мәхәббәт ялкынуы да мөмкин.

Соры. Истә калырлык вакыйгалар көтелми. Тормышың элеккечә дәвам итәчәк. 

Аклы-каралы. Кискен үзгәреш көтә. Эшләрең кирегә барса, уңыш килер. Бар да яхшы булса, ниндидер күңелсезлеккә әзер тор.

Өч төсле. Бүләк көтә. Нәрсә бирсәләр дә, шатланып кабул ит, рәхмәтде булырга онытма.

Берничә песи. Багуны өч көннән яңадан сынап кара.

"Ирек мәйданы" газетыннан

фото: pixabay.com