Шигъри мизгел. ЭЛЕККЕЧӘ ТҮГЕЛ... 

Элеккечә кар сулары акмый хәзер, 
Челтер-челтер кар өстеннән йөгермиләр. 
Чыпчыклар да чыркылдашып гөрләвектә 
Канат җилпеп, чырык-чырык сөенмиләр. 

Каргаларның шау-гөр килеп, оя ясап 
Шаулаганын хәзер инде яратмыйбыз. 
Чишмәләргә илтә торган сукмакларга 
Сыдырылган каз канаты таратмыйбыз. 

«Сыерчыклар килгән!»- диеп сөйләшәбез, 
Сайрамыйлар ул кошлар да элеккечә. 
Ни булды соң? Ник үзгәрде барысы да? 
Без бит гади, хисле идек әле кичә. 

Бүген инде без башкалар, эшлеклеләр, 
Вак-төяккә вакыт калсын безнең кая?! 
Каргаларны күзәтергә җүләрме без, 
Бу заманда, менгән чакта кеше айга. 

Ялгышабыз...Гомер бит ул бик тә кыска, 
Һәр мизгелне туктап күзәт, рәхәтлек ал. 
Шул кошлардан, кар суыннан- барысыннан 
Йөрәгенә яшәү дәрте, бер ләззәт ал. 

Артларыңа борылыплар караганда, 
Үкенмәслек итеп җирдә бер яшәп кал...

Гөлара Шәрипова

https://vk.com/irekbakcha?z=photo349272858_456241571%2Falbum349272858_00%2Frev