Куакбашта яшәүче Закировлар илле тугыз ел бергә

Кадерле әти-әниебез 59 ел бергә. Әтиебезгә - 84 яшь.  Кырык ике ел хезмәт куеп, менә инде 29 ел лаеклы ялда ул. Әниебез 78 яшендә, аның эш стажы - 36 ел. Егерме сигез ел инде пенсиядә. Болар беренче карашка гап-гади саннар кебек, ә ул саннар үткән бөтен гомерне үзләренә сыйдырган. 
Без гаиләдә 5 бала үстек. Аллага шокер, барыбыз да исән-сау. Әти-әниебезгә 11 онык бүләк иттек. Өч оныкның да инде үз балалары бар. Дус-тату, бердәм, зур гаилә булып, ата-ана хакын хаклап, гөр килеп яшибез. Әти-әниебез безгә hәрвакыт үрнәк  булды. Алар - тормышыбызның  яме, бизәге. Безнең гаиләбез бик бәхетле, күз генә тимәсен. Әти-әниебез үзләре тырыш, унган булган булгач, безне хезмәт төбе - хөрмәт дип, эш сөючән итеп тәрбияләде. Бу мөhим сыйфатны, үз чиратыбызда без дә балаларыбызга сеңдерергә тырыштык. Һәммәбез дә җәмгыятьтә үз урынын табып, төрле өлкәләрдә яшибез. 
  Әти-әниебез 5 вакыт намазларын укып, ислам дине кануннары буенча яшиләр, безне догаларыннан калдырмыйлар. Тормышта ата-ананың хәер-фатихасын алып яшәү, минемчә, бәхетнең иң олысыдыр. Шулай матур итеп, тормыштан ям табып, бергә-бергә озын-озак яшәргә насыйп булсын, дигән изге теләктә калам. Барыбызның да гаиләләре нык, имин, тыныч булсын. Олыларны олылап, кечеләрне кадерләп яшәсәк иде, бер генә бирелгән гомерләребездә. 

Зөлфирә Закирова