Түбән Чыршылыдан язалар: Яхшы әни, хөрмәтле укытучы, уңган авылдаш

Мәктәпне тәмамлап, махсус белем алгач, язмыш җилләре аны төрле якларга ташлый, төрлечә сыный. Авылның уңган егете Уел белән тормыш корып җибәрәләр. Ләкин шатлык-бәхет кыска гомерле була. Тормыш иптәше Уел хезмәт фаҗигасендә һәлак була.

Әнисәнең карынында дүрт айлык бала кала. Уелның әти-әниләре Хәят апа, Хәтиф абый бик яратып, үз итеп яшиләр аны.

Тормыш дәвам итә. Өлкәннәр киңәшен тотып, Әнисә яңадан парлы була. Салих белән матур гына яшәп китәләр, Әнисә тагын ике сабыйны куенына ала. Чит төбәкләрдә гомер сөрәләр, тик гаилә тормышы озакка бармый, Салих өч баланы калдырып, мәңгелеккә китә.

Әнисә бүген матур табигатьле авылыбызда җитеш тормышта яши, балалары үз тормышларын корган, оныкларын яратып әкрен генә гомер кичерә.  Ел әйләнәсе табигать кочагында, кышын чаңгыда, җәен исә җәяү яисә велосипедта күрәбез. Куак су буйларын, җиләкле аланнарны айкый.

Язма кыскартылды, тулысынча “Заман сулышы” газетында укыгыз.

Рузалия Сафина, ветеран укытучы

Фото: гаилә альбомыннан